اکتروپیون پلک از جمله بیماری هایی است که به شکل مشترک در دسته مشکلات پوستی و چشمی قرار می گیرد. این بیماری علاوه بر اینکه زیبایی چشم را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند باعث احساس درد و سوزش در ناحیه پلک پایینی شود. علل مختلفی در ایجاد این عارضه نقش داشته و همچنین راه های مختلفی برای درمان آن وجود دارند. با وب سایت دکتر رضا پورمازار همراه باشید تا در ادامه به معرفی بیماری اکتروپیون و راه های درمان آن بپردازیم.
مهم ترین نشانه اکتروپیون، تغییر در شرایط چشم انسان می باشد. به نحوی که قسمت داخلی پلک و مژه ها به سمت بیرون حرکت می کنند. این حالت با عنوان برون چرخش پلک تحتانی یا شتره نیز نامگذاری شده است. این حرکت باعث می شود سطح داخلی پلک چشم در معرض هوا و محیط بیرونی پوست قرار بگیرد و باعث تحریک، التهاب، سوزش پوست پلک و در شرایط حاد آسیب به خود چشم شود. همچنین در صورت عدم درمان می تواند باعث خشکی چشم، مشکلات قرنیه و حتی نابینایی شود.
بیماری اکتروپیون پلکی چشمی
همانطور که گفته شد، مهمترین علامت این بیماری چرخش پوست پلک زیرین به سمت بیرون است. دیده شدن قرمزی در اطراف پلک پایینی نیز از دیگر علایمی است که پزشک با معاینه می تواند آن را تشخیص دهد. اما شخصی که دچار این بیماری شده است معمولا از خشکی چشم، سوزش، التهاب (قرمزی و تورم) یا حتی درد گلایه می کند.
این بیماران اظهار می کنند که اشک چشمانشان به جای مرطوب نگه داشتن سطح چشم، بر روی گونه ها می لغزد. در شرایط حاد خشکی چشم افراد درگیر باعث حساسیت قرینه، مشکلات بینایی و حساسیت به نور نیز می شود.
تمام بیماری ها دلایلی دارند، هر چند علم پزشکی ممکن است دلایل وقوع بعضی از بیماری ها را تشخیص ندهد. در هر صورت از جمله علت های بیماری اکتروپیون می توان این موارد را نام برد:
وقتی سن افراد افزایش پیدا می کند، عضلات صورت ضعیف شده و تاندون ها کشیده می شوند. این تانون ها هستند که پلک شما را محکم در جای خود قرار می دهند. در صورتی که آنها ضعیف شده و توانایی انبساط و انقباض خود را از دست بدهند، پلک شروع به افتادگی می کند.
پر بازدیدترین مقالات ما را در این بخش دنبال نمایید
راه های طبیعی برای داشتن چشمانی درشت و زیبا
اگر به طور همزمان قابلیت انتقال پیام های عصبی برای حرکت ماهیچه ها از بین برود، فلج صورت اتفاق می افتد. این موقعیت می تواند باعث اکتروپیون نیز بشود. برخی از انواع تومورها می توانند باعث فلج شدن ماهیچه های صورت شوند.
اگر پوست صورت بر اثر چراحی یا اسیب های فیزیکی دچار مشکل شده باشد، ممکن است نحوه قرارگیری پلک بر روی چشم را تحت تاثیر قرار دهد. یکی دیگر از عوامل ایجاد این بیماری عمل جراحی بلفاروپلاستی می باشد که می تواند باعث بیرون افتادگی پلک شود.
رشد بیش از اندازه سلول های پلک یا به عبارتی رشد سرطانی سلول های پلک چشم و اختلالات ژنتیکی مادرزادی مثل سندرم داون از دیگر عوامل ایجاد Ectropion باشد. سوختگی ها در ناحیه صورت نیز ممکن است منجر به این بیماری شود.
علل به وجود آمدن بیماری اکتروپیون پلک
بر خلاف بیماری اکتروپیون که در آن پلک چشم به سمت خارج حرکت می کند، در بیماری انتروپیون پلک ها به سمت داخل جابه جا شده و باعث ایجاد اصطحکاک با سطح چشم می شوند. انترپیون نیز بیشتر برای پلک پایینی شیوع دارد هر چند که در بین ایرانی ها به دلایلی پلک بالایی بیشتر دچار این مشکل می شود.
پیشتر در مورد برخی از عوارضی که اکتروپیون پلک برای بیمار به وجود می آورد گفته شد اما به طور خلاصه این مشکلات از نتایج ابتلا به آن است:
درمان وابسته به میزان سطح پیشرفت بیماری است. اگر هنوز به مراحل حساس نرسیده باشد و شدت آن خفیف باشد پزشک استفاده از اشک های مصنوعی و پماد های لوبریکانت را تجویز می کند اما برای درمان کلی آن نیاز به جراحی می باشد. نوع جراحی وابستگی مستقیمی با علت وقوع اکتروپیون در بیمار دارد. بنابراین جراحی به دو روش مخصوص انجام می شود.
در این وضعیت جراح بخشی از لبه بیرونی پلک پایینی بیمار را برمی دارد. این کار باعث می شود تا وضع پلک مثل قبل شده و ماهیچه ها محکم شوند. این روش ساده جراحی باعث می شود به مرور لبه پلک به شکل صحیح روی چشم قرار بگیرد.
در این شرایط جراح بخشی از پوست شما را از پلک فوقانی یا پشت گوش برداشت می کند. سپس این گرافت پوستی را به پلک پایینی پیوند می زند. بدین شکل بخش ملتهب شده اصلاح می شود.
راه های درمان بیماری اکتروپیون
قبل از شروع جراحی بی حسی موضعی برای پلک و ناحیه اطراف آن اعمال می شود. پس از جراحی نیز بسته به میزان پیچیدگی و سختی جراحی با استفاده از دارو های خوراکی و یا تزریقی تحت آرام بخشی قرار می گیرید. بعد از عمل ممکن است لازم باشد تا از یک محافظ چشم برای یک یا دو روز استفاه نمایید. همچنین تا یک هفته پس از عمل باید از پماد آنتی بیوتیک استروییدی استفاده نمایید.
در این شرایط ممکن است دچار ورم موقتی و کبودی در اطراف چشم شوید که برای حل این مشکل نیز پیشنهاد می شود از کمپرس سرد استفاده نمایید. بخیه ها معمولا بعد از یک هفته برداشته می شوند و عوارض جراحی نیز دو تا سه هفته بعد از بین خواهند رفت.
پزشک با معاینه بیمار و مشاهده علایم و شدت بیماری ممکن است دارو های مختلفی را تجویز کند که هر کدام برای پیشگیری و درمان بیماری موثر هستند. پزشک ممکن است اشک مصنوعی، قطره ها و پمادهای مرطوب کننده تا زمان شروع جراحی تجویز کند. آنتی بیوتیک نیز در صورت وقوع عفونت ممکن است جزو دارو های درمانی محسوب شود.
رتینوپاتی دیابتی یکی از عارضه های مهم دیابت می باشد که ما قصد داریم تا شما را با تشخیص بیماری رتینوپاتی دیابتی، علائم تشدید بیماری رتینوپاتی دیابتی و راه های درمان آن آشنا نماییم.